# 331


Nunca olvido cuánto te quiero,

pero en ocasiones recuerdo
lo mucho que es cuánto.

Comments

Anonymous said…
Els tres davant l'ordinador et tornem a agrair tan belles paraules i encara més l'estima -compartida- q t'ha dut a escriure'ls.

E.A.E.
milena said…
preciós, mai frien, preciós
una enorme abraçada enorme
Antonio said…
Y cuando recuerdas de que están hechos los recuerdos, entonces cruje el tiempo en el alma.

Tu blog tiene entradas que son dosis justas de lo que hace falta.

Antonio
azogue said…
Porque es de ustedes de quien no hablo, pero a quien me refiero ;P

Un abrazo enorme.

Popular posts from this blog