# 293


(del pequeño Cuaderno del Aeropuerto)

¿Cómo es posible

que sea una ausencia,
tu vacío sin peso,
el lastre más cierto?

Comments

Buff, realment és tota una paradoxa, oi?

Per cert, podries espaiar-los més, no? Que ara em donarà una sobredosi de microvers ;)
azogue said…
Hey, Alegría !!

Podría intentarlo, pero es más una cuestión de tiempo que no de intención: escribo durante la semana (antes de irme a trabajar, uf!) y el fin de semana, cuando tengo un ratito, cuelgo lo que me resulta mínimamente salvable. Este pico de microversos es el producto de un rato apacible y con tiempo ;P

Tomo nota, intentaré dosificarlos un poquito.

Una abraçada enorme,

PD: además, es un blog de poesía, no querría matar a uno de mis pocos lectores...
Va vinga, que segur que tens un munt de lectors. Tu no et preocupis... és el teu bloc i el teu estil, jo el seguiré mirant cada dia esperant la nova dosi de microvers ;)

Popular posts from this blog